ما سمپادی ها

   هر نفس فریاد فلاکت        می رسد از چپ و راست

   ما به سمپاد می رویم           کی جلودار ماهاست ؟

   ما که باهوش بوده ایم        یار سمپاد بوده ایم

   باز به سمپاد رویم جمله      که آن درد ماست

   خود ز کوزت بدتریم           از همه بدبخت تریم

   این دو چرا نباشیم ؟        مدرسه دوزخ ماست

   کتاب خوب یار ما             درس خواندن کار ما

   قافله سالار ما        ننگ زمین شاه ماست

   ما چو بیچار گان       زاده ی ز فرزانگان

   کی برسیم به این مقام       مهندسی شغل ماست

   آمده خشم صدا        حنجره مان پاره شد

   باز چو تحصن شود      نوبت اخراج هاست